Een baby verandert de manier waarop je naar je schoonfamilie kijkt. Ik vind het nu geweldig als ze op bezoek komen. Ze kunnen de baby vasthouden en ik kan naar buiten.
Ik hou van deze kleine mensen; en het is geen kleinigheid als zij, vers van God, van ons houden.
Wat een bijzondere gebeurtenis moet dat zijn. Alles erop en eraan en nog zo klein. Een kleinkind om heerlijk te verwennen. En waarin je vast heel veel zult herkennen.
Er waren eens een eitje en een zaadje en de gevolgen ja, die raad je.
2 jaar geleden ging ik met vakantie naar zee en werd mijn vrouw zwanger. Vorig jaar ging ik naar de bergen en werd ze opnieuw zwanger. Dit jaar heb ik er schoon genoeg van... Ik neem haar mee!
Een stille wens. Werd een verlangen naar jou, een kleine mens. Jij hebt onze hoop. Nu door geluk vervangen.
En dan is ze er plots: moeders.
Hoera, daar ben ik dan. Wat vindt u er van?
Na 9 maanden bij mama logeren, kon ik mijn kontje niet meer keren.
Toen mijn vader bij mijn moeder inbrak moest ik maanden zitten.